Wie ben ik? Wat ben ik? Die vragen kan ik zelf niet eens beantwoorden. Misschien moet ik daarvoor eerst meer levenservaring opdoen, meer meemaken en me meer ontwikkelen.
Alhoewel, inmiddels ben ik de 50 gepasseerd. Ik zou toch wel zo’n beetje op de helft van mijn leven moeten zitten. Zo bekeken, ik teken ervoor om de komende 50 jaar nog net zo veel te leren als de 50 jaren die al achter mij liggen. Misschien dat ik dan, op de dag dat ik naar de eeuwige jachtvelden vertrek, alsnog kan zeggen, ik weet wie ik geweest ben.